بررسی اثر ادجوانی نانوکیتوزان بر ایمنی زایی واکسن کشته‌ی آئروموناس هیدروفیلا در ماهی کپور معمولی(Cyprinus carpio)

زمینه مطالعه: اخیرا گزارشات متعددی از اثرات تحریک ایمنی و ادجوانی نانوکیتوزان در حیوانات مختلف گزارش شده است. هدف: در این مطالعه، اثر ادجوانی نانوکیتوزان تولید شده از کیتوزان حاصل از کیتوزان پوسته میگو بر ایمنی زایی واکسن کشته آئروموناس هیدروفیلا در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: تعداد 300 عدد ماهی کپور معمولی (با وزن متوسط 6/5±51 گرم) به چهار گروه (هر گروه 75 ماهی و 25 ماهی در هر تکرار) تقسیم شدند. گروه 1، 2 و 3 با واکسن آئروموناس هیدروفیلا ایمن شدند. در گروه 1 واکسن بدون ادجوان، گروه 2، واکسن همراه ادجوان فروند و گروه 3 واکسن همراه ادجوان نانوکیتوزان استفاده شد. گروه 4 (شاهد) با سرم فیزیولوژی تزریق گردید. ماهی‌های هر گروه در روز صفر و 14 ایمن شدند و به مدت 6 هفته با شرایط مشابه نگهداری و تغذیه شدند. خونگیری در انتهای هفته 2، هفته 4 و هفته 6 تحقیق انجام گرفت. برخی شاخص‌های ایمنی مانند تعداد گلبول‌های سفید خونی، فعالیت لایزوزیم و قدرت ضدباکتریایی سرم، فعالیت کمپلمان، میزان احیای NBT ، پروتئین و گلوبولین تام و عیار آنتی‌بادی ضد آئروموناس هیدروفیلا بررسی شد. در انتهای دوره ماهی‌ها با غلظت LD50 باکتری زنده آئروموناس هیدروفیلا چالش داده شدند و میزان تلفات طی 10 روز ثبت شد. نتایج نشان داد که تعداد گلبول‌های سفید خونی، فعالیت لایزوزیم سرم، میزان گلوبولین، میزان فعالیت NBT و عیار پادتن در دو تیمار فروند و نانوکیتوزان در مراحل نمونه گیری افزایش معنی داری نسبت به تیمار کنترل یافت(P0.05). تلفات بعد از چالش نیز در هر دو تیمار نانوکیتوزان و فروند کاهش معنی داری نسبت به تیمار بدون ادجوان و کنترل نشان دادند(P